Φτάνει πια η... μίρλα!

Πρέπει να είμαι ίσως από τους ελάχιστους Έλληνες, που έχουν βαρεθεί την καθημερινή μίρλα από τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τους πολίτες, τα ΜΜΕ και τα social media, αλλιώς δεν εξηγείται πως η πλειοψηφία την υιοθετεί. Δε την μπορώ με τίποτα την μίρλα. Με απο-συντονίζει, μου χαλάει κάθε καλή διάθεση, με αγχώνει, με θλίβει. Ακούς μίρλα παντού, στο λεωφορείο, στη δουλειά, στις παρέες, στο ποδόσφαιρο, στην κοινωνία, ακόμα και όταν βγεις να κάνεις μία βόλτα το σκύλο σου ή να πιεις ένα καφέ, θα ακούσεις κάποιον από το διπλανό τραπέζι να του φταίνε όλοι και όλα, αλλά ποτέ ο εαυτός του.

Πρέπει να υπάρχουν ελάχιστοι Έλληνες που κάνουν κριτική και δεν γκρινιάζουν. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν αρέσουν, αλλά κάποιος πριν αρχίσει να γκρινιάζει για όλα τα κακά της μοίρας του, της κυβέρνησης, των πολιτικών, των νόμων και της κρίσης, πρέπει να εξετάζει ενδελεχώς το αντικείμενο της συζήτησης. Άλλο κριτική, άλλο μίρλα, παράπονο, κακή διάθεση και μιζέρια. Στην τελική η γκρίνια είναι αναποτελεσματική, ψυχοφθόρα και δεν προσφέρει τίποτα. Με μία προσεκτική ματιά στα γεγονότα, μπορούμε να δούμε και την καλή πλευρά των πραγμάτων, αν δεν μπορούμε να δούμε τη χρήσιμη.

Έχουμε χριστεί αυτοβούλως ο λαός της μίρλας, αλλά υπάρχει ένα καλός λόγος για αυτό. Είμαστε αδαείς, απαίδευτοι, προπέτες, συμφεροντολόγοι, ανιστόρητοι, κακομαθημένοι, απροσάρμοστοι και ξερόλες. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγηθεί τόση μίρλα.

Ανοίγεις το πρωί την τηλεόραση να ακούσεις καμία είδηση πριν πας στη δουλειά. Ξεπετάγεται η μίρλα προσωποποιημένη, είτε σε ξανθιά βερσιόν γλάστρας, είτε σε γραβατωμένη βερσιόν φλώρου. Μπαίνεις στο μετρό να πας στη δουλειά. Ξεπετάγεται η μίρλα μετουσιωμένη είτε σε νοικοκυρά της διπλανής πόρτας, είτε σε εργαζόμενο του διπλανού γκαράζ. Πας στο γραφείο να πιάσεις δουλειά. Ξεπετάγεται η μίρλα εγκατεστημένη είτε στον υφιστάμενο που ξεβολεύτηκε, είτε στον προϊστάμενο που «εκπορνεύτηκε»… Ε φτάνει πια. Νισάφι.

Όλοι έχουν άποψη για όλα. Όλοι τα ξέρουν όλα. Για τα γενόσημα, για τα ληγμένα, για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, …. και πάει λέγοντας. Ότι προκύψει, μπαίνει στη μηχανή του κιμά και έχουν άποψη όλοι, με μίρλα πάντα.

Ε λοιπόν εμένα μου αρέσουν τα γενόσημα φάρμακα. Γιατί ως Έλληνας μεγάλωσα με αυτά και στη χώρα μου υπάρχουν οι καλύτερες φαρμακοβιομηχανίες γενοσήμων. Θέλω να ενισχύω την οικονομία της Ελλάδας και είναι ένας τρόπος για να πείσω και άλλες φαρμακοβιομηχανίες να έρθουν να επενδύσουν εδώ. Βαρέθηκα να ενισχύω τις οικονομίες των άλλων χωρών και τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και αντί να πληρώνω την ουσία του φαρμάκου δηλ την αποτελεσματικότητα του στην αρρώστια, να πληρώνω την πατέντα με την οποία ήδη έχουν πλουτίσει αρκετά. Επιπλέον πέρα από τον εαυτό μου σκέφτομαι και το διπλανό μου, που έχει σπάνια αρρώστια και που δεν μπορούν να του πληρώσουν τα ειδικά φάρμακα που χρειάζεται γιατί τα λεφτά ξοδεύονται στα άλλα τα …. αυθεντικά αντιγριπικά, αντιφλεγμονώδη, αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, αναλγητικά  και πάει λέγοντας! Όσο για την ποιότητα, αντιστέκομαι στην έκπτωση ηθικής και αξιών. Οι έλεγχοι στην Ελλάδα είναι αυστηροί και επί πλέον έχουμε και τους ελέγχους στην Ευρώπη να τους επιβεβαιώνουν.

Μου αρέσουν και τα ληγμένα γιατί τα τρώω σωρηδόν, εδώ και είκοσι χρόνια στους περισσότερους χώρους μαζικής εστίασης και δεν έχω πάθει τίποτα. Τα τρώω γιατί δεν ξέρω ότι ο νόμος που τα νομιμοποιεί έχει ήδη 20 χρόνια ζωής και φυσικά μαγειρεμένα δεν έχουν άλλη γεύση κι αντί να με νοιάζει η ουσία, που είναι οι κανόνες συντήρησης τους με νοιάζει η ετικέτα. Τουλάχιστον τώρα ο νόμος επικαιροποιημένος και αυστηροποιημένος θα μου δίνει τη δυνατότητα επιλογής, αλλά θα δίνει και τη δυνατότητα επιλογής σε αυτόν που έχει στο πορτοφόλι τόσα χρήματα όσα για να αγοράσει μόνο για ένα πακέτο μακαρόνια, τώρα να μπορεί να αγοράσει δύο. Θα μπορούν οι οργανώσεις που παρέχουν επισιτιστική βοήθεια να δίνουν προϊόντα σε περισσότερο κόσμο ή ακόμα και οι Ελληνικές βιομηχανίες που βρίσκονται σε μαρασμό να περιορίσουν τις απώλειες τους.

Μου αρέσει και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο γιατί θέλω να ακουστεί στα πέρατα του κόσμου ότι ζω στην πιο ανθρώπινη και προοδευτική χώρα, μια και στην Ελλάδα έχουμε τέτοιο νομοσχέδιο από τη δεκαετία του 70. Δεν με πειράζει καθόλου να εκσυγχρονιστεί και να αναθεματίζω και εγώ μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης τα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού, όπως και του κομμουνισμού. Δεν έχω κανένα ηθικό δίλημμα να τιμωρούνται όσοι απαξιώνουν τη σημασία αυτών των εγκλημάτων. Δεν έχω και κανένα πρόβλημα να πρωτοστατήσω σε νομικές διαδικασίες εναντίων αυτών που δρουν, μιλούν και φέρονται ρατσιστικά απέναντι στους Έλληνες. Άλλωστε η ζωή είναι πολύτιμη σε όποιον και αν ανήκει και τα ανθρώπινα δικαιώματα αποδεκτά εφόσον όλοι απολαμβάνουμε τα ίδια με τις ίδιες συνθήκες.

Αντί λοιπόν να κάνω τη μίρλα Εθνικό σπορ, φροντίζω να ενημερώνομαι σωστά και υπεύθυνα. Βάζω το μυαλό μου να δουλέψει και κοιτάζω το γενικότερο καλό και όχι μόνο το δικό μου.

Alt3r 3go